Hallo en dag Tiel!

We zijn op pad geweest, maar veel heeft het niet gescheeld. Helaas geen actiefoto's (daar is het dan net even te spannend voor) maar het ijs in de jachthaven had niet dikker moeten zijn of we waren er niet uit geraakt. Het ging maar om een centimeter of twee, misschien drie, maar als je erdoor omsloten bent, is het behoorlijk hakken met die bootshaak. Verbazingwekkend ook, hoeveel weerstand dat ijs biedt. Met 175 pk zou je toch een heel eind moeten komen, zou je zeggen, maar als je geen vaart kan maken, houdt het echt op en ben je alleen maar een hoop water aan het verplaatsen.

Met een uurtje ijshakvertraging zijn we dan toch weggekomen en mijn rustiger-varenvoornemen loonde direct de moeite. De vertraging leverde volstrekt geen gevaar voor de vaarplannen op. Eenmaal op de Maas vaarde het mooi door en de reis ging voorspoedig.

In de sluis te Sambeek hadden we dan toch nog een incidentje. Bij het schutten was de achtertros vast komen te zitten. Het gewicht van 30 ton schip verzekert je ervan dat die lijn echt niet meer loskomt. Na enige paniek en een slagzij van een graad of 20 rende ik dan toch maar naar het noodmes dat op een tactische plaats onder de radio gemonteerd zit. Ik had niet gedacht dat ik die nodig zou hebben, maar godzijdank had ik hem bij de hand. Ik dacht eigenlijk dat ik nog even zou moeten zagen, maar meer dan aanraken van het touw hoefde ik eigenlijk niet te doen. Met enig brekend glaswerk kwam de Viking weer in zijn normale stand terug, maar meer dan dat en een paar goed geschrokken opvarenden (en een vermaakt gezelschap beroepsschippers aan de andere kant van de sluis) heeft het gelukkig niet gekost. Een harde les, dat wel.

De grootste schrik was gelukkig snel weer over en de rest van de reis verliep voorspoedig. Mijn voornemen om onderweg een bunkerschip aan te doen om diesel bij te tanken liep op niets uit, ze waren alle bezet door grote en nog grotere vrachtschepen waar ik mij maar niet tussen zou wagen. De aankomst in Tiel om ca. 16:45 was bovendien goed getimed, niet lang daarna viel de duisternis in. De ca. 30 kilometer van Nijmegen naar Tiel hebben we in zo'n twee uur afgelegd, een prettig tempo met de aanzienlijke Waalstroom mee.

Misschien kom ik de volgende keer op weg naar het westen nog in de gelegenheid om te tanken. Dat is komende zaterdag, als het ditmaal niet te mistig is. De waterdamp hangt als een zware deken over Tiel, met de vorst maakt dit het knap koud. De voorspellingen zijn goed, maar de Waal is me wat te druk om met slecht zicht te bevaren.