Hallo Amersfoort!

De Viking is terug op zijn vertrouwde plekje in Amersfoort, bij de Eemkruisers. Daar hebben we vorig jaar ook een flink aantal weken doorgebracht.

De tocht verliep warm maar zeer voorspoedig, met gasten Lourens en Sannelijn op zaterdag, van Wijk bij Duurstede naar Weesp, en Wart op de zondagetappe van Weesp naar Amersfoort. De nieuwe bijboot heeft al meteen goede diensten bewezen als pendelbootje voor het brengen van Eefke en Wart naar het station, al kom je op de Eem niet echt in de buurt van de trein.

Al met al een goede tocht, in goed gezelschap. Enig noemenswaardig incident: ik heb vermoedelijk wat koffie, net van de kook uit de percolator, op mijn voet laten vallen. Daar prijkt nu een stevige brandblaar.

Bijboot

De laatste aantekening in mijn logboek dateert van bijna een maand geleden. Er is in de tussentijd namelijk ook weinig gebeurd dat het vermelden waard was. Ik heb nog wat geschilderd en wat roest verwijderd in het vooronder, maar dat was het dan wel weer zo'n beetje.

Maar veranderingen komen vaak in kuddes. Of althans vaak in een soort kleine knoedels, veelal samen zou ik willen zeggen. Zo ben ik de reis voor morgen aan het voorbereiden. We gaan Wijk bij Duurstede verruilen voor mijn vertrouwde plek in Amersfoort bij de Eemkruisers, een leuk vooruitzicht. Enige dagen voor mijn aangekondigde vertrek kwam de man van het watersportwinkeltje bij de jachthaven in Wijk naar mij toe. Ik had aangegeven bij de havenmeester op zoek te zijn naar een bijboot. Dit alles in het kader van mijn traag verlopende plannen voor meer zelfstandigheid, gebonden als ik ben aan jachthavens voor diverse voorzieningen.

De watersportwinkelman had een aanbod voor een Hercules T270 en een bijna-nieuwe Yamaha 2pk 2-takt buitenboordmotor. Die heb ik nu samen aangeschaft voor E 1169,- en breed lachend hiermee een proefrondje gevaren. Hij is licht genoeg om over de reling aan boord te tillen (al zal dat in mijn eentje toch wel lastig zijn) en de motor is slechts 10 kg. Precies wat ik zocht.

In de motorruimte ben ik aan de slag gegaan met de isolatie van de scheepsmotor. Aan de binnenzijde van de bekisting zit het soort schuimrubber van het type eierdoos. Iemand van de werf in Wijk bij Duurstede demonstreerde wat ermee gebeurde als je er een vuurtje bij hield - branden als een lier. De hele bekisting is als een soort fakkel om de motor heen gebouwd, geduldig wachtend op een vonk die de boel in lichterlaaie zet. Ik vond het een goed moment om dit probleem aan te pakken.

Lopend/kruipend langs de motor zag ik vocht naast de hydrofoor liggen. Was daar niet iets mee? Ja, hij slaat zo nu en dan om onduidelijke reden aan. De oorzaak heb ik nu gevonden: de cylinder waarmee het water op druk wordt gebracht, lekt! Zachtjes druppend lekt het water de bilge in. Tijd om aan de slag te gaan...